نبذه عن حیاة الشاعر الراحل عبدالخضر بن نصار الفرحاني
هو الادیب المفلق والشاعر المدقق المرحوم عبدالخضر بن نصار الفرحاني یکنی ابواحمد .
ولد شاعرنا سنة ۱۳۰۲ هجریه/شمسیه الموافق سنة ۱۹۲۳ میلادیه فی قریة نهریوسف التابعه لقضاء مدینة المحمرة وعاش هناك ۵۷ عام و نشأ وترعرع فیها بین اهله واحبابه وکان مولعاً في الشعر و الادب والتاریخ منذ نعومة اظفاره وکان لا ینفك ان یجالس الشعراء والادباء في کل المناسبات الدینیه والاجتماعیه.
ینشد انواع الشعر من القصائد و الابوذیات وغیرهما من المجناسات الشعر الشعبي .
کان المرحوم عبدالخضربن نصار یتمتع برصید دراسي علی درجة ماجیستیر انذاك وینظم الشعر علی مستوه الاعجاب فی الوقت نفسه ولا تخلوا اشعاره من المنطق والحکمه والموعظة الحسنه
.
توفی في سنة۱۳۷۱ هجریه شمسیه عن عمر یناهز ۶۹ عام بعید عن مسقط رأسه في کوت عبدالله في مدینة الاهواز و دفن في مقبرة کوت عبدالله( مقبرة الشعراء )
الیکم بعض من اشعاره :
نوایب رأس گلبی مرّه دانه
السبب مایوم دهری مرّه دانه
نحیل الجسم یخلع مرّه دانه
ثوبی ولا بعد یثبت علیه
النوایب رأس گلبی مّره عتبه
الجفانی ابغیر داعی مرّه عتبه
هوا نفسی یعتنی مرّه عتبه
وسامح بلجره غصباً علیه
نص اللیل خلخاله وعانه
شبه ریم الفله جیده وعانه
هچع لو مااکظّنه وعانه
التوه واذوایبه کتّن علیه
یذّکرنی الشهر بلربع منهل
وتل اهموم فوگ الگلب منهل
چنت زاهی ولعند الظیف منهل
ابخرابه والصده یوحش علیه
سواجی ادموع من العین هلیّت
الک لوچان ترجع علی هلّیت
یشهر الشوم تدری شلون هلّیت
ابغربه ولاخوی ینشد علیه
عله السکّه تمّر ابعجل وتمار
وشوف اشصار ابنهر الفله وتمار
نخلنه الچان یزهی رطب وتمار
خذاه الطوب ودعاها خلیه
دلیلی ابحات معبودک یلمنی
الفضا مایاسع الحالی یلمنی
خلیی البال مایدری یلمنی
فارغ مایحّس الالم بیه
چثیره احمول للخوان شالیت
ابعازه ودوم ثگل الحمل شالیت
سفیه السگّر العجبان شالیت
الصداقه اتکون للذاته وفیه
تسری البیتنه البیتک سرینه
تسر اگلوبنه الگبلک سرینه
توّیر نارنه النارک سرینه
تلهب ماترحمک جیدنیه
وصل طارش من احبابی وساها
بلسم صار و ابروحی وساها
الخاطر ما غفل عنکم وساها
یحن الکم کل صباح وکل مسیه
وصل طارش من احبابی وبیده
کتاب و نحل اعظامی وبیده
الرواسی مااظن تمنع بیده
وتبعد اگلوبنه الچانت سویه
دموع اتسیل من الجفن ویرن
وچوانین الدهر بحشای ویرن
یترنم یاهزیج الجرس ویرن
بخیالی والظعن مبعد علیه
العناد العیب تشدینی شداها
ثکل وامحّمل اضعونی شداها
حرت بجروح دلالی شداها
داها اعله الطبیب اضیع هیه
مرّه اکتم اهمومی ومرّه شرهه
و لاوی النفس مرّه ومرّه شرهه
مرّه اعتب احبابی ومرّه شرهه
جفونی ابلاسبب واگطعوا بیه
حلات الرجل بلشدات مامال
شجاع وعن دروب الخطر مامال
عرّب لزمان ارجال مامال
شیفید المال یوم الموزمیه
قال عبدالخضربن نصار:
یحادی الظعن هوّللی ونخلای
و یمکن هاذ ملک اهلی ونخلای
انخلت مافاد غربیلی ونخلای
الناعم والخشن راحن سویه
جواب درچال مجدم الی عبدالخضربن نصار
یحادی الظعن ریضّلی و تنعاد
تظن ایام ترجعلی و تنعاد
النوایب عیب انه احصیهه وتنعاد
وعد ایامهه المرة علیه
جواب عبدالخضرالی درچال
جواب الاول :
یحادی الظن ریضّلی بهادای
تراها الروح یاصاحب بهادای
المنازل چیف انساها بهادای
طوب الشوم ودعاها خلیه
جواب الثانی :
ذبل عودی عله احبابی وصف صف
غزانی الدهر بجیوشه وصف صف
یلایم امچثر ابلومک وصف صف
عسه لومک یصیر اعلاج لیه
جواب درچال الی عبدالخضر
ارید أسئل عله اهل الشرف ولیاه
الکرّه ادوّر اعله الذیب والیاه
نست یوم اسرحت لا ذیل والیاه
ونست صطوات الأیرد بلثنیه
جواب عبدالخضرالی درچال
صبراً یا سلیل المجد والیاه
وشحده الیوصل الضرغام والیاه
النجوم اتغیب یا درچال والیاه
ثابت والدلیل اعله الوطیه
